- مشخصات کتاب
- اشاره
- 1- امیرکبیر؛ سرکوبگر فتنة باب
- 1. امیر؛ ملتمردِ اصلاحگر و ضدّ استعمار
- 2. ستایش از خدمات امیر؛ رسمی «عام و دیرین» در بین تحلیلگران
- 3. منتقدان امیر نیز از خدمات درخشان او سخن میگویند!
- 4. روادار، اما نه با دین تراشانِ وحدت شکن!
- 5 . نقش بیبدیل امیر در سرکوب شورش بابیه
- 6 . راز برخورد قاطع امیر با آشوبگران بابی
- 7. توفیق امیر در سرکوب شورش بابیان
- 8 . امیر، ضدّ خشونت بود!
- 9. پاسخ به یک شبهه
- 10. امیر، آماج هتّاکیِ بابیان و بهائیان
- 11. نقد اتهامات بهائیان به امیر
- 12. گواهی تاریخ، اما نه این است!
- 13. مرگ زیبای امیر، نه انتقام الهی!، که تاوان مبارزهاش با فساد و تجاوز بود
- 14. حقیقت بر دروغ، پیروز میشود!
- 2- یاران امیر؛ تقابل جدی و مستمر با باب و بهاء
- 3- میرزا آقاخان نوری، دوست و همدست دیرینِ بهاء
- 4- یاران امیر برای پاکسازی عراق از بهاء و بابیان بپامیخیزند!
- 1. جولان بابیان در عراق، و سکوتِ (حمایتآمیزِ) کنسول ایران در بغداد
- 2. عزل میرزا آقاخان، و بازگشت یاران امیرکبیر به قدرت
- 3. جلوگیری یاران امیر از بازگشت میرزا آقاخان به قدرت
- 4. اقدام یاران امیر برای پاکسازی عراق از جولانِ حسینعلی بهاء و بابیان
- 5 . میرزا بزرگخان قزوینی؛ شخصیت و خصال
- 6 . میرزا بزرگخان قزوینی؛ تقابل با بهاء و ازل
- 7. تحریف تاریخ در منابع بهائی
حسینعلی بهاء: دوستان و دشمنان سیاسی
مشخصات کتاب
نمایه سازی قبلی : نمایه سازی قبلی
سرشناسه : ابوالحسنی، علی، 1334
عنوان و نام پدیدآور : حسینعلی بهاء: دوستان و دشمنان سیاسی/علی ابوالحسنی (منذر)
منشا مقاله : علی ابوالحسنی (منذر)
توصیفگر : بهائیگری -- تاریخ
اشاره
به قلم مورخ سخت کوش: مرحوم استاد علی ابوالحسنی (منذر)(1)
زمستان 1387
یکی از طرق شناسایی ماهیت و مواضع سیاسی میرزا حسینعلی بهاء (مؤسس بهائیت)، بررسی روابط و مناسبات وی با رجال عصر خویش، و هویّت دوستان و دشمنان او است. وضعیت فکری و سیاسی رجالی که با بهاء در «پیوند» یا «ستیز» بوده اند، نشان می دهد که وی در چه خطی سیر می کرده است: خط دفاع از مصالح ایران یا خطّ خیانت به آن؟ خط ستیز با دشمنان استقلال ایران یا خطّ وابستگی به بیگانگان؟
به عنوان نمونه، مرحوم امیرکبیر (و یارانش) با حسینعلی بهاء، دشمن بودند، بلکه از سخت ترین دشمنان او و یارانش محسوب می شدند و متقابلاً میرزا آقاخان نوری (جانشین «انگلوفیل» امیر) از دوستان صمیمی بهاء بود و برای حفظ جان او تلاشها کرد.
گفتار زیر، در چهار بخش، روابط و مناسبات امیر (و یاران وی) و همچنین میرزا آقاخان را با باب و بهاء و اتباع آنان (بر پایه اسناد و مدارک معتبر) بررسی می کند.
1- امیرکبیر؛ سرکوبگر فتنه باب
1. امیر؛ ملت مردِ اصلاحگر و ضدّ استعمار
شادروان میرزا محمد تقی خان فراهانی ملقب به «امیرنظام» و «امیرکبیر»، صدراعظم شهید ناصرالدین شاه قاجار و شخصیت خوشنام و پرآوازه ایران اسلامی است که نویسندگان و تحلیلگران تاریخ نوعاً وی را عنصری میهن دوست، پاکدست، دادجو و ترقی خواه می شمارند.
تصویر: - میرزا تقی خان امیرکبیر [5276-1]
تاریخ این مرز و بوم، امیرکبیر را رادمردی اصلاحگر می داند که عاشق پیشرفت و تعالی ایران بود و سرانجام نیز جان بر سر دفاع از استقلال و آزادی زادبومِ خویش از یوغ بیگانگان گذاشت. مورخان (اعم از ایرانی و غیر ایرانی) عموماً درباره اخلاق وارسته، و درایت و کفایت سیاسی امیر اتفاق نظر دارند و در شرح خدمات بزرگ او در عرصه های سیاسی و اقتصادی و نظامی و قضایی، داد سخن می دهند. در سیاهه بلند این خدمات، به نکات برجسته و درخشانی از قرار زیر بر می خوریم که هنوز هم پس از گذشت روزگاران دراز، نیاز مبرم ایران و ایرانی اند:
ص: 1
1- . با تشکر از آقای مهرداد صفا، بابت مقاله شان درباره میرزاآقاخان نوری و بهاء در: ویژه نامه ایام 29.